Sümer Mitleri – Yaratılış Miti
Sumerce enuma eliş (vaktiyle göklerde) adı verilen destanda hayatın sularda başladığı anlatılır. Deniz için kullanılan ideoğramla yazılan tanrıça Nammu gök ve yeri doğuran ana olarak betimlenmiştir. Gök tanrı An ile yer ise, tanrıça Ki ile eşimsenmiştir. Bunların birleşmelerinden hava tanrı Enlil doğmuştur.Enlil gök ile yeri birbirinden ayıran atmosfer olmuştur.Yaratılış mitinde; evrenin düzene konuluşunu, yıldızların ve diğer Sumer kültür öğelerinin ortaya çıkışını açıklar.Mitte Enlil Ninlil’e tutulmuş ve ırmakta yelken açmış iken onunla birleşmiştir ve bunun sonucunda yeraltına sürülmüştür.Ninlil de onun peşinden ölüler diyarına girmek ister. Ninlil’in çocuğu ay-tanrı Nanna’nın göklerin ışığı altında olmak yerine karanlık yeraltı dünyasında doğmasına yol açınca Enlil, Ninlil’in ölüler dünyasının üç ilahının annesi olmasını ve onların Nanna’nın yerine bırakılarak onun göğe çıkmasına imkan verecek bir plan hazırlar. Enlil tarafından yeryüzüyle gökyüzünün birbirinden ayrılması ve ay-tanrı ile güneş-tanrı ve diğer gezegenler tarafından gökyüzünün aydınlanması sağlandıktan sonra, dünyanın düzene konulması planlanır.Enlil’in emirlerini yerine getiren küçük tanrılar eliyle bitkiler, hayvanlar, tarım aletleri yaratılır.Enlil sığır-tanrı Lahar ve tahıl-tanrıça Aşnan’ı tanrılara yiyecek ve içecek sağlamaları için yaratır.Mitte bunların yeryüzünde meydana getirdikleri bolluktan bahsedilir, sonra bunlar sarhoş olup görevlerini yerine getirmezler. Bunun üzerine tanrılar bilge tanrı Enki’ye baş vururlar fakat Enki uykudadır. Tanrıların anası Nammu onu uyandırır.Enki’nin emriyle Nammu ve doğum tanrıçası Ninmah, derin suların üzerindeki balçığı karıp insanı var ederler.