Türk Mitolojisinde Aşk
Her mitolojide olduğu gibi, Türk mitolojisinde de aşk, kendisini temsil edecek bir bedenle karşımıza çıkıyor…
Aşk ve Güzelliğin Tanrıçası Ayzıt
Ayzıt, Türk mitolojisinde güzelliği ve aşkı temsil ediyor. Bu güzellik ve aşk tanrıçasının ongunu (ongun: İlkel toplumlarda topluluğun kendisinden türediği sanılarak kutsal sayılan varlık) kuğu olan bu tanrıça, kadın hayatının birçok yerinde de kendisini gösteriyor.
İnsanlara sevgi dağıtan Ayzıt, Türk ve Altay mitolojilerinde karşımıza çıkıyor. Kadınlara hayatları boyunca yardım ediyor ve doğurganlığı da temsil ediyor. Doğumlarda kadınların yanına gelerek, onlara yardım ettiğine de inanılıyor.
Ancak Ayzıt’ın bu yardımlar için tek bir şartı var: eğer bir kadın Türk töresine göre “iffetsiz” ise yardım etmeyeceği… İffeti de simgeleyerek kadınların iffetini korumasını öğütlüyor Ayzıt. Sadece insanları değil, hayvanları da koruyan bu güzel tanrıça, aynı zamanda doğan çocuklara elindeki kaplarla süt gölünden getirdiği damlayı damlatarak onlara ruhlarını verir.
Ayzıt insanların kaderlerini ve yaşamlarını Altın Kitap isimli bir kitapta toparlar. Tanrıçanın sarayına ancak iyi insanlar girebilir. Kapısının önündeki bekçiler, kötü niyetli kişilerin bu saraydan içeri girmesine izin vermezler.
Ayzıt yeryüzüne inmek istediğinde beyaz ve güzel bir kısrak bedenine bürünür. Güzelliğiyle destanlaşmış kızları ise özel bir pelerin giyerek istedikleri zaman kuğuya dönüşürler. Türk mitolojisine göre aşk, ışıkla ilişkilidir. Bu nedenle Ayzıt’ın ismi de Ay’dan türetilmiş.
Sevgililer günü bir noktada Ayzıt’a da dayanıyor aslında. Afrodit gibi, İştar gibi aşkı ve güzelliği simgeleyen Ayzıt, doğurganlıkla da ilişkili. Doğurganlık festivallerinden temelini aldığını bildiğimiz Sevgililer Günü, bu noktada Ayzıt’ın simgelediği birçok şeyle buluşuyor
